حکمروایی شهری و نظام اداره شهرها در ایران

فرمت فایل: pdf

تعداد صفحات: 29

چکیده:

حکومت شهری (Urban Government) و حکمروایی شهری (Urban Governance) به عنوان دو نمونه مثالی و دو رویکرد مقابل هم از نظام تصمیم گیری و اداره امور شهری تلقی میشوند. حکومت شهری، مجموعه سازمانهای مسئول اداره شهر را در بر میگیرد و متکی بر نهادهای رسمی است. اما حکمروایی شهری ، فرآیندی است که براساس کنش متقابل میان سازمانها و نهادهای رسمی اداره شهر از یک سو و سازمانهای غیر دولتی و تشکل های جامعه مدنی از سوی دیگر شکل میگیرد.

در تحقیق حاضر، برای سنجش میزان تحقق حکمروایی در شهرهای ایران ، همدان و اسلام شهر به عنوان دو نمونه از شهرهای میانی کشور انتخاب شده اند. نتایج حاصل از مشاهدات میدانی و سنجش شاخصهای متعدد، حاکی از پایین بودن میزان حکمروایی شهری در شهرهای نمونه است. در این تحقیقی که در چارچوب روش تحقیق سیاستی (policy research) انجام شده است بر اسا مبانی نظری حکمروایی شهری و همچنین یافته های حاصل از بررسی روندهای جاری در نظام اداره امور شهری ، راهبردها و سیاستهایی به منظور گذار از حکومت شهری به حکمروایی شهری ارائه شده است.

کلید واژه ها: حکمروایی شهری، حکومت شهری ، اداره شهر

مقدمه:

مفهوم حکمروایی که در مقیاس های گوناگون محلی، شهری، ملی و حتی بین المللی به کار می رود بر همیاری دولت و جامعه مدنی مبتنی است. این مفهوم بر این اصل بنیادی استوار است که دولت ها به جای آن که به تنهایی مسئولیت کامل اداره جامعه را در تمام سطوح آن بر عهده گیرند و به تعبیر دیگر ، حکومت کنند، باید در کنار شهروندان، بخش خصوصی و مردمی، به عنوان یکی از نهادها یا عوامل مسئول اداره جامعه محسوب شوند. با این تعبیر، دولت نقش تسهیل کننده و زمینه ساز توسعه جامعه را در سطوح ملی، محلی و شهری ایفا می کند. با ورود شهروندان یا به مفهوم سازمان یافته تر آن، جامعه مدنی، به عرصه تصمیم گیری و سیاست گذاری، فرآیند اداره شهر از یک نظام اقتدارگرا و آمرانه به فرایندی مردم سالار و مشارکتی تبدیل خواهد شد. با توجه به این که شهرها عرصه اصلی زندگی امروزی به شمار می آیند و بخش عمده پویش های اجتماعی در شهرها روی می دهد ، مفهوم حکمروایی در مقیاس شهر، اهمیتی ویژه می یابد.

مقاله حاضر ، شامل سه بخش اصلی است: در بخش اول ، بررسی مفاهیم و دیدگاههای مربوط به حکومت و حکمروایی شهری صورت می گیرد. در این بخش به ویژه مفهوم حکمروایی از نظر پیشینه ، کاربرد ، تعاریف و ویژگی ها بررسی شده است در انتهای این بخش ، مهمترین معیارها و شاخصهای حکمروایی شهری معرفی شده است. در بخش بعد ، به منظور سنجش میزان حکمروایی شهری در ایران ، شاخص های حکمروایی در دو شهر همدان و اسلامشهر به عنوان دو نمونه از شهرهای میانی کشور بررسی و اندازه گیری شده اند. در این بخش از تحقیق از پرسشنامه و مصاحبه برای سنجش نظرات مردم و مدیران ومسئولان شهری استفاده شده است. در انتها مهمترین یافته ها و پیشنهادهای عملى تحقيق ارائه گردیده است.

فهرست مطالب:

عنوان

چکیده

مقدمه مفاهیم و نظریه های حکومت شهری و حکمروایی شهری

نظریه برایان مک لاین (Brian Mc Laughlin)

دیدگاهای دیگر در زمینه حکمروایی شهری

ویژگی ها و معیارهای حکمروایی شهری

شاخص های حکمروایی شهری

ارزیابی طرح های شهری

بررسی حکمروایی شهری در شهرهای ایران؛ نمونه اسلامشهر و همدان

امتیاز نهایی حکمروایی شهری در شهرهای نمونه

معیارها

امتیاز نهایی معیارهای حکمروایی شهری در اسلامشهر و همدان

نمودار مقایسه ای معیارهای حکمروایی شهری در شهرهای همدان و اسلامشهر

نمودار مقایسه ای امتیاز نهایی حکمروایی شهری

یافته های تحقیق در زمین نحو ادار شهر در شهرهای نمونه

گذر از حکومت شهری به حکمروایی شهری

راهبردها و سیاست های گذر از حکومت شهری به حکمروایی شهری

مشارکت واقعی و گسترده شهروندان در نظام هدایت توسعه شهری

تمرکز زدایی نظام تصمیم گیری شهری و واگذاری اختیارات به سطوح محلی و شهری

ایجاد هماهنگی و یکپارچگی در نظام هدایت توسعه شهری

ظرفیت سازی (ارتقای آموزش، بهسازی تشکیلات و نوسازی قوانین شهری)

نتیحه گیری

یاداشت

فهرست منابع و مآخذ

پایان

فروشگاه آنلاین محصولات دانلودی

پشتیبانی خرید: 09337266852