راههای انتقال عفونت و چگونگی کنترل آن در دندانپزشکی

نوع فایل: PowerPoint

تعداد اسلاید (ها): 42

چکیده:

بیماران و DHCP ، می توانند در معرض خطر آلودگی با این میکرو ارگانیسم های پاتوژن قرار بگیرند:

ویروس سایتومگال (CMV)

ویروس هپاتیت (HBV) B

ویروس هپاتیت (HCV ) C

ویروس های هرپس سیمپلکس تیپ یک و دو (HSV I,II)

ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)

مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (عامل مولد بیماری سل)

استافیلوکوک ها. استرپتوکوک ها

راه های انتقال این میکروارگانیسم ها در مراکز دندانپزشکی عبارتند از:

1-تماس مستقیم با خون، مایعات بدنی یا سایر موارد آلوده ی مربوط به بیمار.

2-تماس غیر مستقیم با اشیاء آلوده مانند وسایل، تجهیزات و سطوح محیطی آلوده.

3-تماس مخاط چشم، بینی یا دهان با ریز قطرات آلوده ی ناشی از قطراتی که حاوی میکروارگانیسم های پاتوژن بوده و از فاصله ی نزدیک پاشیده می شوند (مانند سرفه یا عطسه یا حتی صحبت کردن معمول

4- استنشاق میکروارگانیسم های عفونی دارای منشاء هوایی که می توانند برای مدت های طولانی در هوا معلق باقی بمانند. ایجاد عفونت از طریق هرکدام از این چهار راه، مستلزم این است که همه ی شرایط زیر فراهم باشند:

ارگانیسم پاتوژن با قدرت بیماریزایی کافی و تعداد مناسب برای تولید بیماری؛

یک مخزن یا منبع که به پاتوژن اجازه ی زنده ماندن و تکثیر بدهد (مانند خون)؛

یک راه انتقال از منبع به میزان؛

یک مدخل یا ورودی که پاتوژن بتواند از طریق آن وارد میزبان گردد؛ و یک میزبان مستعد مانند کسی که دچار ضعف سیستم ایمنی بدن است.

تماس با خون آلوده به عوامل عفونی، می تواند باعث انتقال عفونت از بیمار به DHCP، از DHCP به بیمار و از یک بیمار به بیمار دیگر گرددو شانس انتقال عوامل عفونی از بیمار به DHCP از همه بیشتر است، زیرا این افراد در حین انجام درمان های دندانپزشکی، مکررا در معرض تماس با خون و بزاق آلوده خون بیمار قرار دارند.

در محیط دندانپزشکی، تیم دندانپزشکی و بیماران در معرض انواع متعددی از میکروارگانیسم ها قرار می گیرند که می توانند از راه خون، بزاق، ترشحات بینی یا پوست منتقل شوند.

این بیماری ها و میکرو ارگانیسم ها عبارتند از : هپاتیت B و C HIV، هرپس سیمپلکس 1 و 2 (تب خال )، هرپس زوستر (زونا )، ویروس سایتومگال، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، استافیلوکوک ها و سایر ویروس های دهانی و تنفسی و گاهی هم باکتری های موجود در آّب که در این بین، ویروس های دارای منشاء خونی و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از اهمیت ویژه ای برخوردارند، زیرا می توانند بیماری های شدید و بعضاً کشنده ای را بوجود آورند.

از سال 1992 تا کنون هیچ موردی از انتقال HIV از DHCP به بیمار گزارش نشده است و آخرین مورد انتقال هپاتیت B از DHCP به بیمار در سال 1987 گزار شده است و انتقال هپاتیت C از DHCP به بیمار تا کنون مشاهده نشده است.

فهرست مطالب:

عنوان

راه های انتقال این میکروارگانیسم ها در مراکز دندانپزشکی

ایجاد عفونت از طریق هرکدام از این چهار راه، مستلزم این است که همه ی شرایط زیر فراهم باشند

پیشگیری از انتقال پاتوژن های دارای منشاء خونی

میزان خطر آفرینی یک درمان دندانپزشکی را ارزیابی کنید

هپاتیت ویروسی

ویروس هپاتیت B

خطر انتقال HBV به وضعیت HbeAg فرد منبع،

وجود انتی بادی در خون به سه حالت می باشد

علت کاهش انتقال از پرسنل به بیمار

گروه بیماران پرخطر

انواع واکسن های هپاتیت B

اگر نتیجه آزمایش HBsAg آنها مثبت باشد

ویروس هپاتیت D

ویروس هپاتیت C

ویروس نقص ایمنی انسانی HIV

علائم و نشانه های عمومی و اولیه ی عفونت HIV

گروه بیماران پرخطر

راه های انتقال HIV

توبرکلوزیس (سل)

علائم سل فعال عبارتند از

اهداف اصلی و اجرایی برنامه کنترل عفونت TB عبارتند از:

پایان

فروشگاه آنلاين محصولات دانلودی

پشتیبانی خرید:

09337266852